Is pikant ook gezond?

In menig wereldkeuken voelen Spaanse pepers zich thuis, als harissa, pilipili, sambal... Een kwestie van smaak? Zeker. Maar er is meer.

Dat Spaanse pepers je mond in brand zetten, heeft te maken met capsaïcine. Dat actieve bestanddeel activeert de gevoelszenuwcellen van je smaakpapillen en slijmvlies, waardoor er een signaal van soms heel intense warmte naar je hersenen wordt gestuurd. Spaanse pepers of chilipepers worden vaak gebruikt in traditionele gerechten uit zuiderse landen. En dat is geen toeval: het ingrediënt bevordert de darmtransit (laxatieve werking) en beperkt door zijn antibacteriële eigenschappen het risico op een voedselvergiftiging. En de intense sensatie van warmte die je krijgt – door de pepertjes zet je lichaam kortstondig meer energie om in lichaamswarmte en zweet je meer -, zorgt paradoxaal genoeg voor een verfrissend effect, gevolgd door een gevoel van welbehagen. “Je kan dat effect wat vergelijken met een sauna of een hamam”, omschrijft Serge Pieters (professor dieetleer, Haute Ecole Léonard de Vinci, Brussel) het gevoel. En omdat pikant voedsel je basismetabolisme een boost geeft en sneller door je spijs- verteringskanaal gaat, lijkt het ook gewichtstoename tegen te gaan.

Maar capsaïcine kan ook op belangstelling rekenen in de geneeskunde: de molecule zou namelijk de dood van tumorcellen in de hand werken en zo kanker bestrijden. Hoewel dit nog niet werd bevestigd, vermoedt men ook dat matige maar geregelde consumptie van chilipepers het risico op overlijden door hart- en vaatziekten doet dalen.

Naast het effect van de capsaïcine, is er ook het effect van de antioxidantia (flavonoïden) die van nature in Spaanse pepertjes aanwezig zijn. Anderzijds verergert pikant voedsel, omwille van de irritatie, de symptomen van aambeien. En een maagzweer of gastro-oesofageale reflux? Diverse studies spreken elkaar op dat punt tegen en het effect zou verschillen van mens tot mens.

Of pikant voedsel een goed idee is, is dus heel persoonlijk: vind je het lekker, dan hoef je het niet te laten. Is elke hap een beproeving, stop er dan mee, ook al kan er na verloop van tijd een vorm van gewenning optreden aan het branderige gevoel.