Anne vertelt het verhaal van Miep Gies

“Het is begonnen met onze familienaam”, begint Anne Gies haar verhaal. “In de jaren 80 werden de echte namen van de onderduikers in het Achterhuis en hun helpers bekendgemaakt. Een van hen was Miep Gies (1909-2010), in het dagboek Miep Van Santen. Ik was gefascineerd door haar burgerzin. Via haar zoon ben ik in contact gekomen met Miep en we zijn elkaar blijven zien.”

Miep was een werknemer van Otto Frank. Toen die met zijn gezin moest onderduiken, vroeg hij hulp aan onder andere Miep. Zij twijfelde geen seconde en zorgde, op gevaar van eigen leven, dat de acht onderduikers, waaronder de 13-jarige Anne Frank, voldoende te eten hadden.

“Ze was ook hun steun en toeverlaat, hun klankbord. Het was ook Miep die, na de arrestatie van de onderduikers, het dagboek van Anne gevonden heeft. Ze bewaarde het maandenlang in haar bureaula. Toen duidelijk werd dat Anne de oorlog niet had overleefd, heeft ze de dagboek- aantekeningen aan Otto gegeven.” Na lange gesprekken met Miep kwam Anne steeds meer te weten over het leven van Miep – die eigenlijk Oostenrijkse was – en de jaren in het Achterhuis. Ze vroeg Miep of zij haar verhaal mocht vertellen in Vlaanderen.

“Miep was zelf heel bescheiden. Al is ze wel vaak naar Duitse scholen getrokken, omdat ze vond dat jongeren moesten weten wat er tijdens de oorlog gebeurd is. Ik vertel haar verhaal nu ook in scholen en verenigingen. Ik stem het af op het doelpubliek en licht er de spannendste stukken uit. Maar tegelijk wil ik ook tonen hoe vreselijk oorlog is, er is niets romantisch aan – zoals sommige films wel eens suggereren. Ik heb Miep gevraagd waarom ze geholpen heeft. Waarom ze zo’n groot risico heeft genomen. Ze vroeg me: wat zou jij anders doen als je baas en je collega’s in levensgevaar zijn? Maar ik weet niet of iedereen zoveel burgerzin zou tonen. Daarom blijf ik haar in de belangstelling zetten, omdat ze zo’n voorbeeld is voor veel mensen. Jammer genoeg bewijst de oorlog in Oekraïne dat het verhaal van Anne en Miep van alle tijden is.”