Met een testament kan je allerlei zaken regelen. Je kan je partner waarmee je niet getrouwd bent een (uitgebreider) erfrecht geven, je kan je stiefkind iets nalaten, je zorgenkind iets extra geven,... Wat kan je méér doen met een huwelijkscontract?
Een testament is een nuttig instrument, waarmee je heel veel kan doen. Ben je niet getrouwd, dan is het testament, naast het beding van aanwas, hét middel waarmee partners elkaar erfrechtelijk beschermen. En ook gehuwden kunnen er gebruik van maken om elkaar meer toe te kennen dan wat de wet bepaalt. Maar het testament heeft ook zijn beperkingen. Het is een eenzijdig document. De partners kunnen elk hun testament eenzijdig wijzigen, zonder dat de andere daarvan op de hoogte is. En je kan er als koppel de reserve van je kinderen niet mee uitsluiten. Dat kan je wél doen met een huwelijkscontract. Heeft een koppel kinderen en zijn ze getrouwd onder het wettelijk stelsel, dan erft de langstlevende partner volgens de wet het vruchtgebruik van de nalatenschap en de kinderen de naakte eigendom. In een huwelijkscontract kan het koppel clausules opnemen om hiervan af te wijken. Zo kunnen ze elkaar meer of zelfs àlles in volle eigendom laten erven. Daarbij moeten ze geen rekening houden met het reservatair erfrecht van hun kinderen (het deel waarop hun kinderen in elk geval recht hebben). Ze kunnen dus via hun huwelijkscontract het erfrecht van hun kinderen ‘uitstellen’. De kinderen zullen dan pas erven bij het overlijden van de andere ouder.
Met een huwelijkscontract kunnen ze elkaar ook minder nalaten dan wat de wet zou toekennen. Heeft een huwelijkspartner kinderen uit een vorige relatie, dan kunnen de echtgenoten in een huwelijkscontract afzien van hun erfrecht. Het enige wat ze elkaar niet kunnen ontnemen is het recht om 6 maanden in de woning te blijven wonen.
Een keuzebeding
Maak je een huwelijkscontract, dan is een keuzebeding handig. Dit zijn een aantal opties waaruit de langstlevende partner dan kan kiezen, naargelang de situatie van het moment. Bijvoorbeeld: de gezinswoning in volle eigendom (dan is er een groter deel vrij van belastingen) of nog andere goederen in volle eigendom. Iemand die weduwe/weduwnaar wordt op latere leeftijd zal andere keuzes maken dan een jong iemand.
