De Merovingische tombe van Sainte-Ode

Bijna elke stad of dorp in ons land gaat prat op een heilige die de bewoners in de eerste eeuwen van onze tijdrekening is komen bekeren tot het christendom. Of deze verhalen op waarheid berusten, valt vaak niet te achterhalen omdat er nauwelijks of geen historische en archeologische bronnen over bestaan. Een uitzondering is het stadje Amay in de provincie Luik. Langs de steile kronkelstraatjes die naar de Maas afdalen, haken woningen uit verschillende tijdperken in elkaar. Door de abdijen en kastelen in de omgeving begrijp je algauw dat de geschiedenis van Amay heel ver teruggaat, tot het Romeinse keizerrijk.

Maar de grootste schat bevindt zich in de Domkerk Saint-Georges en Sainte-Ode die bovenop een oud Romeins heiligdom werd gebouwd. Bij opgravingen in 1979 werd onder het koor een Merovingische sarcofaag ontdekt met de stoffelijke resten van Chrodoara, de Germaanse naam van de heilige Oda, die het stadje tot het christendom zou hebben bekeerd. Het fijn gebeeldhouwde deksel – zeer zeldzaam voor die tijd – toont de heilige tussen krullen in Ierse stijl en gestileerde wijnstokken. Het maakt deze sarcofaag tot een van de meest spectaculaire archeologische vondsten uit de vroege middeleeuwen in Europa. De beenderen van de heilige liggen er niet meer in. Die werden overgebracht naar een 13de-eeuws schrijn in een aanpalende zaal. Het schrijn is een meesterwerk van Maaslandse edelsmeed- kunst. Twee wonderbaarlijke en ontroerende schatten, die weinig bekend zijn en nog in hun oorspronkelijke omgeving bewaard worden.