De militaire begraafplaatsen van de Westhoek

Bijna 250 militaire begraafplaatsen van de Eerste Wereldoorlog liggen verspreid langs de frontlijn in de Westhoek en net daarbuiten. Het is erfgoed waar we niet noodzakelijk blij van worden. Een bezoek aan zo’n begraafplaats heeft voor buitenstaanders misschien iets morbide. En toch. De ingetogen en serene sfeer en de duizenden weggemaaide levens die de rijen grafstenen vertegenwoordigen, geven een heel ander beeld van de oorlog en laten je als bezoeker wellicht meer nadenken dan alle musea en monumenten samen. Deze plekken zijn veel méér dan dodenakkers, ze zijn ook van een moeilijk te omschrijven poëtische schoonheid. Elke strijdende natie geeft er de vrije loop aan haar eigen visie op de dood en het offer voor het vaderland.

Zo lijken de begraafplaatsen van de Commonwealth – zoals Tyne Cot Cemetery in Zonnebeke, het grootste ter wereld – licht uit te stralen door het effect van de hagelwitte zerken en de open ruimtes met gazons en bloemenperken. Helemaal het tegenovergestelde op de Duitse kerkhoven, zoals in Langemark. Hier hangt een sombere en geheimzinnige sfeer. De zwarte grafkruisen rusten in de schaduw van grote eiken die doen denken aan de Germaanse wouden. De Franse en Belgische begraafplaatsen zijn minder karakteristiek, maar daarom niet minder indrukwekkend.

Om een goed beeld van dit erfgoed te krijgen is de Ypres Salient Route een goede keuze. Deze bewegwijzerde autoroute vertrekt in Ieper en komt langs de belangrijkste militaire begraafplaatsen, musea en andere iconische sites.