Paradijs voor gepensioneerden

Waar gebeurd: toen een jongetje van zijn allereerste dag op de lagere school thuiskwam en zijn ouders hem vroegen hoe het was geweest, zei hij met een zucht: ‘Pfff, leve het pensioen!’ Later legde deze scholier wat meer ambitie aan de dag, heeft men mij verzekerd. Kwam dit omdat zijn grootouders de indruk gaven dat met pensioen zijn idyllisch is? Niet moeten werken en toch een gewaarborgd inkomen krijgen, is dat het paradijs? Het pensioen is een vervangingsinkomen, dat vaak veel lager ligt dan het loon dat je voordien kreeg. En niet meer werken is soms erg relatief... Het statuut van gepensioneerde wekt bovendien jaloezie op, bij vroegere collega’s die nog altijd aan het werk zijn, bijvoorbeeld. Maar daar stopt het niet: omdat ze niet meer gebonden zijn door tijd of woonplaats – althans in theorie – zijn gepensioneerden ook zeer gegeerd bij Zuid-Europese landen, die hen het paradijs beloven. En dat doen ze niet met alle dagen zon en een scheut olijfolie. Als Italië en Portugal Noord-Europese gepensioneerden de hemel op aarde beloven, dan gaat het over belastingen. Begin dit jaar voerde Rome een belasting van amper 7% in op de inkomsten van gepensioneerden die zich in de laars vestigen. Een buitenkans om van je oude dag te genieten onder de Toscaanse zon? Neen, die alom populaire regio heeft geen nood aan extra volk. Het gaat erom de economisch achtergestelde gebieden in het Zuiden een duwtje in de rug te geven, de Mezzogiorno die het zo moeilijk heeft. En dat is toch iets anders, ook al hebben Sicilië en Apulië best wel veel charme. En die lage belasting geldt maar voor vijf jaar. Dan zijn de Portugezen sinds 2013 een stuk genereuzer: daar betaal je tien jaar geen belastingen. Duizenden gepensioneerden, vooral Fransen, zijn al op het aanbod ingegaan. Parijs heeft trouwens maatregelen genomen.

Maar is die fiscale wortel die gepensioneerden wordt voorgehouden dan zo schokkend? Het grote kom-maar-naar-hier-als-jerijk-bent-offensief dat sommige landen voeren om geld in het laatje te krijgen, kan nog een pak erger. Zo kan je in Portugal, maar ook in Griekenland, een verblijfsvergunning krijgen als je een paar honderdduizend euro in het land investeert. Iets waar vooral Chinezen en Russen in geïnteresseerd zijn, omdat dit hen daarna toelaat zich vrij binnen de Europese Unie te bewegen. Op Malta en Cyprus kan je zelfs staatsburger worden als je een dik miljoen op tafel legt! Kan je Portugal en Italië dan verwijten dat ze (kleine) gepensioneerden van bij ons naar daar lokken met een tijdelijk fiscaal voordeel, als je het met dit soort excessen vergelijkt, maar ook met de belachelijk lage belastingen die Amerikaanse technologiereuzen betalen? Is het niet sympathiek dat ook aan de gewone man/vrouw wordt gedacht? Oordeel zelf maar.