Van slaapmonitoring thuis tot beademing op afstand
In het UZ Antwerpen is de dienst longziekten, in samenwerking met Voka Health Community, verschillende hogescholen en het UZ Leuven, gestart met een thuismonitoringproject voor mensen die chronisch moeten worden beademd. Pneumoloog Wilfried De Backer coördineert het project: “Oorspronkelijk waren we op zoek naar een manier om thuis aan slaapmonitoring te doen bij patiënten waarvan vermoed werd dat ze aan apneu lijden. Zij moesten voor slaaponderzoek naar het ziekenhuis maar daar zijn vaak wachtlijsten. Om dat op te lossen is technologie ontwikkeld waarbij de patiënten in hun eigen bed tijdens hun slaap worden onderzocht, onder meer aan de hand van slimme sensoren in de matras. Deze aanpak hebben we nadien aangepast en uitgebreid naar mensen met langdurige ademhalingsproblemen”. Vandaag volgt het team van De Backer verschillende mensen die thuis permanent of deeltijds worden beademd omwille van respiratoire insufficiëntie door spierziekten, longziekten, neurologische aandoeningen of andere problemen.
“Tot voor kort verbleven deze mensen in het ziekenhuis voor hun behandeling. De meesten hadden complexe zorg nodig. Het vooruitzicht om thuis verzorgd te worden, boezemde velen aanvankelijk angst in. Door de telemonitoring komen we daaraan tegemoet. Zij weten dat wij in het ziekenhuis de gegevens doorkrijgen van hun beademingstoestel dat parameters doorstuurt als de zuurstofsaturatie, koolzuurwaarden en andere metingen. Aan de hand daarvan kunnen wij meevolgen hoe de ademhaling van de patiënt evolueert. Door vanop afstand het beademingstoestel bij te sturen, kunnen we complicaties voorkomen. Want in tegenstelling tot hartproblemen, manifesteren ademhalingsproblemen zich eerder langzaam. Aan de hand van de zuurstofindicatoren van de patiënt kan je ze als het ware voorspellen. Zien we de waarden verslechteren, dan kunnen we ingrijpen. Door de huisarts, thuisverpleegkundige of mensen uit ons team bij de patiënt langs te sturen en de behandeling aan te passen of eventueel door de patiënt op te nemen. De grote uitdaging van het project is aan te tonen dat we via telemonitoring voldoende preventief kunnen ingrijpen waardoor de prognoses voor de patiënt op termijn verbeteren.”
Het project bevindt zich nog in een proeffase. Een kleine groep patiënten wordt op deze manier opgevolgd, maar bij succes zou de capaciteit kunnen uitbreiden. “De techniek kan ook worden toegepast bij mensen in revalidatie- of woonzorgcentra. De echte meerwaarde van telegeneeskunde ligt in de toepassing ervan bij ernstig zieke patiënten die een continue screening vergen. Als we erin slagen om die patiënten hiermee opnieuw een leven te bezorgen in hun vertrouwde omgeving, hebben we echt een grote stap vooruit gezet. Dat zal in de toekomst een andere manier van werken vragen, met andere betalingssystemen. Maar eerst moeten we aantonen dat telegeneeskunde echt werkt.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier