“Vriendschap en geloof”

De Sint-Egidiusgemeenschap heeft afdelingen in Antwerpen, Brugge, Brussel, Hasselt, Leuven, Louvain-la-Neuve en Luik. Contactadres: Kammenstraat 51, 2000 Antwerpen, tel. 03 231 48 37, info@santegidio.be, www.santegidio.be

De jongste maanden zien we steeds meer acties van de Sint-Egidiusgemeenschap opduiken in het tv-journaal. De trialoog tussen een priester, een rabbijn en een imam na de rellen in Borgerhout, het daklozenrestaurant Kamiano, het verlichte atomium tegen de doodstraf of û internationaal û de vredesbemiddeling in tal van conflicten of de actie voor aids-moeders in Mozambique. Voor een deel is die aandacht zeker te danken aan de inzet van Hilde Kieboom (38). Eind dit jaar zal het precies twintig jaar geleden zijn dat zij, als studente, de Belgische afdeling van deze in oorsprong Italiaanse organisatie (Comunità di Sant’Egidio) oprichtte. “Ik was als 18-jarige op reis in Rome en kwam heel erg onder de indruk van de manier waarop deze vrijwilligers zich voor hun stad inzetten en tegelijk vrij, vrolijk en met een zekere trots over hun geloof spraken. Dat op een moment waarop wij er ons in België voor schaamden nog gelovig te zijn.”

Wat is die Sint-Egidiusgemeenschap? “Je mag ons niet vergelijken met Opus Dei. We zijn een vereniging zonder lidkaarten, geloftes of uitgebreide bestuursorganen maar mensen die hun geloof gestalte willen geven via vrijwilligerswerk en door inzet voor vrede en verdraagzaamheid. We proberen gebed en concrete sociale actie te verzoenen. We doen ook al 20 jaar aan dialoog tussen mensen van verschillende godsdiensten. Inmiddels tellen we een duizendtal vrijwilligers in heel België. De vriendschap vormt samen met ons geloof een ijzersterke vertrouwensband.”

Vorige zomer kreeg Hilde van de koning de titel van barones als hulde aan haar engagement. Bruggen slaan en werken tegen verzuring vindt ze een topprioriteit. Daarom heeft de Sint-Egidiusgemeenschap het project opgezet waarbij jonge allochtonen en asielzoekers (12-16 jaar) geregeld oudere Belgen thuis en in rust- huizen bezoeken. “We hebben prachtige vriendschappen zien ontstaan en angst zien wegsmelten. De algemene ontevredenheid is een ziekte aan het worden, terwijl we in een heel rijk stukje van de wereld leven en veel kansen hebben. In plaats van voortdurend te mopperen moeten we weer een droom krijgen om ons voor in te zetten. Geloof me, als enkeling ben je helemaal niet zo machteloos”.

Ludo Hugaerts