Mijn motor, mijn vrijheid

Steeds meer levensgenieters ontdekken de motorfiets. Ook steeds meer vijftigers wagen zich – al dan niet voor het eerst – op twee wielen. De drang om de wijde wereld te verkennen is sterk.

Wilfried Jacobs (52) is een typisch voorbeeld van wat men een ‘heropstapper’ noemt. Hij rijdt ondertussen al twee jaar met de motorfiets en vertelt ons waarom hij die stap zette: “Ik dacht er al langer over om me een motorfiets aan te schaffen, maar besloot de kat nog even uit de boom te kijken zolang mijn twee zoons nog thuis woonden. Ik vond het geen goed idee een potentieel gevaarlijke machine bij dat jonge geweld te zetten. Maar toen ze zo goed als het huis uit waren, zag ik mijn kans schoon. Via een vriend wist ik een tweedehands Moto Guzzi California 1100 op de kop te tikken, een heerlijke cruiser in de stijl van een Harley-Davidson. De laatste jaren dat ik ging werken – inmiddels ben ik met brugpensioen – reed ik met de moto telkens het weer dat toeliet. Een verre reis heb ik er nog niet mee gemaakt, wel enkele korte trips, maar ik ben vast van plan ooit naar het zuiden van Frankrijk of Noord-Italië te rijden. Samen met mijn motorvriend rustig langs de Franse routes nationales richting zon rijden met geregelde tussenstops aan cafeetjes en overnachtingen in kleine hotelletjes. Dat zie ik helemaal zitten! Mijn vrouw krijg ik echter niet mee. Die heeft te veel schrik achterop en houdt de weg te angstvallig in het oog. Als ze nog eens wil meerijden, mag ze achterstevoren gaan zitten”, grapt Wilfried, die de Vlaamse wegen in zijn jeugd geregeld onveilig maakte met zware motoren. “Tussen mijn 18de en 23ste reed ik met redelijk zware motorfietsen. Zo had ik ooit een Triumph 350 en een Harley 1100. Voor een jonge student was dat in die tijd een vrij goedkoop vervoermiddel. De ervaring van vroeger kwam me uiteraard van pas toen ik mij opnieuw een motor aanschafte. En ook het jarenlange autorijden helpt. Toch raad ik iedereen die er opnieuw aan wil beginnen aan, lessen te volgen.”

Puur voor het plezier

Ook Renaat Schoenmaeckers (51) besliste recent een motorfiets aan te schaffen. “In mijn jeugd heb ik nooit met de motor gereden. In die periode was het financieel niet haalbaar en er circuleerden allerlei verhalen over ongevallen met die levensgevaarlijke machines. Maar nadat ik de vijftig gepasseerd was, kreeg ik het gevoel dat het nu of nooit was.

Ik kreeg steeds meer zin om zelf een motor te kopen. Bovendien houd ik me sinds een jaar of acht bezig met de restauratie van oude motorfietsen. Niet om ermee te gaan rijden, dat zijn museumstukken, maar zo krijg je natuurlijk wel zin om zelf eens achter het stuur te kruipen. Nu heb ik dus een motorfiets gekocht, puur voor het plezier. Het is de bedoeling veel te gaan toeren, zowel in België als in het buitenland. Ik hoop dat ik nog heel wat jaartjes zal kunnen rondrijden. Ik ken zelfs een man van vijfenzeventig die nog op zijn Ducati rondrijdt, dat is een goed voorbeeld. Maar eerst en vooral ga ik een cursus volgen, want ik besef wel dat ik maar beter de basistechnieken onder de knie kan hebben. Het zou dom zijn zwaar te investeren in een motorfiets om het daarna te vertikken, de kleine meerkost voor veiligheid en rijtechniek op te hoesten.”

A Arnaud Dellicour, Filip Godelaine