Op reis in je uppie een verrijkende ervaring
Alleen reizen zit in de lift. Want voor het gebrek aan een reiscompagnon krijg je veel vrijheid in de plaats. Hoe pak je zo’n soloreis aan?
Vergeet het beeld van de jonge rugzaktoerist die enkele maanden in zijn eentje door Zuidoost-Azië of Zuid-Amerika trekt. Het aandeel mensen dat alleen op reis gaat, is de voorbije jaren fel toegenomen en het is een heel diverse groep. Dat onze maatschappij steeds meer eenpersoonshuishoudens telt, verklaart die groeiende groep soloreizigers voor een stuk. Maar ook mensen die een relatie hebben, trekken er al eens alleen op uit, omdat ze meer vakantie hebben dan hun partner, bijvoorbeeld, of gewoon, omdat ze daar eens nood aan hebben.
Ontmoetingen
“We merken zeker dat er meer mensen alleen reizen”, zegt Frank Bosteels, woordvoerder van reisbureau Connections en in het verleden ook een fervent alleenreiziger. “Enerzijds tekenen meer singles in op onze groepsreizen. Anderzijds zien we ook meer mensen die een vliegtuigticket en hotel voor één persoon boeken. Vaak reserveren ze dan meteen enkele rondleidingen en activiteiten, zodat een deel van hun programma al is ingevuld met momenten waarop ze andere mensen kunnen ontmoeten.”
De meest evidente plek om gelijkgestemden te ontmoeten, zijn je logies.
Want dat is misschien wel de grootste drempel die reislustigen zonder reismaatje thuishoudt: de angst om eenzaam te zijn tijdens een solovakantie. Onterecht, ervaarde Frank Bosteels. “Als je alleen reist, ga je automatisch sneller contact zoeken met anderen. Dat is ook nodig, want als je een dag lang geen woord hebt gezegd tegen iemand, kan je je wel eens eenzaam gaan voelen. Maar het is verrassend hoe positief mensen reageren als je op hen toe stapt.” Meer nog, volgens Frank Bosteels klopt de boutade dat wie alleen reist eigenlijk nooit alleen is. “Een koppel dat langere tijd samen reist, kan meer afzien van het isolement. Je bent op elkaar aangewezen en hebt dus minder nood om anderen aan te spreken. Maar daardoor blijf je wel in het isolement van je reisgezelschap. Terwijl dat net het meest verrijkende is aan reizen: de ontmoetingen. We reizen wel om plaatsen te zien, om lekker te eten en te drinken, maar hetgeen vooral bijblijft zijn toch de mensen die je tegenkomt onderweg.”
Alleen in groep
Groepsreizen specifiek van alleen-reizende 50-plussers zijn een op- tie als je geen reismaatje hebt. Joker heeft haar Comfort Editions, avontuurlijke reizen met comfortabel vervoer en accommodatie. En Tomeeto heeft een aanbod voor éénbeslissers, met strikte leeftijdscategorieën.
Inge Bracke van Jempi Reizen richtte zo’n tien jaar geleden Alleenreizenden 50+ op. “Nadat mijn vader was gestorven, schreef mijn moeder zich in voor groepsreizen, maar voelde zich vaak verloren tussen de koppels. Zelf kreeg ik ook vaker vragen van oudere alleenstaanden die op reis wilden, maar niet alleen. Niet iedereen legt makkelijk contact, sommige mensen voelen zich snel eenzaam. Bedoeling is om reizigers samen te brengen met dezelfde interesses. Dat begint al in België met lunchmeetings waar mensen elkaar kunnen leren kennen.
Intussen bieden we 80 reizen aan naar uiteenlopende bestemmingen, ook strandvakanties. Die hebben veel succes. Mensen kunnen aansluiten bij de activiteiten of zelf op pad gaan, maar zijn niet alleen aan het ontbijt en diner. En ja, je betaalt een singlesupplement op een kamer alleen, daar kan je niet onderuit. Maar met een kamergenoot kan je de prijs drukken.”
Uit je comfortzone
En mensen kan je overal ontmoeten: op het openbaar vervoer, tijdens een rondleiding, op de taal- of kookcursus waarvoor je je inschreef,... Maar de meest evidente plek om andere gelijkgestemden te ontmoeten is wellicht je logies. “Als je in hostels of low budgethotels verblijft, heb je de meeste kans om met andere mensen in contact te komen”, aldus Frank Bosteels. Vooral hostels hebben de voorbije decennia een serieuze evolutie doorgemaakt. Terwijl je er vroeger enkel een bed in een slaapzaal kon boeken, hebben de meeste hostels nu ook privékamers, wat vooral een wat ouder en meer bemiddeld publiek aantrekt. Tegelijkertijd blijven hostels de plekken bij uitstek die ontmoetingen faciliteren. Er worden activiteiten georganiseerd, er is een salon met gezelschapspelletjes, een gedeelde keuken,... “Het helpt misschien om een beetje uit je comfortzone te stappen”, geeft Frank Bosteels nog mee als tip. “Of trek naar een bestemming buiten West-Europa. Als je je onderdompelt in een omgeving die verder af ligt van je eigen cultuur, ga je gemakkelijker aansluiting vinden met andere reizigers.” Zijn suggesties voor alleenreizigers: Thailand, Vietnam, Indonesië, Bolivië, Pe- ru,... Of dichter bij huis: Turkije en Marokko.
Wie voor het eerst alleen reist, moet inderdaad uit zijn comfortzone stappen, vindt ook Sander Van Den Broecke, auteur van The Solo Traveller’s Bible en van de reisblog arscurrendi.com. Maar zijn soloreizen gaan meestal wel naar West-Europese bestemmingen. “Je hoeft geen weken rond te trekken door een exotisch landschap om de geneugten van het alleen reizen te ervaren. Tijdens een weekendje Amsterdam met enkel jezelf als gezelschap kan je al aanvoelen of soloreizen iets voor jou is. Logeer dan wel in een hostel, schrijf je in voor een workshop, of ga met een boek aan de bar zitten om contact te zoeken met anderen. Dat boezemt in het begin wat angst in, maar dat is normaal. Dat beetje stress maakt net dat je alles intenser beleeft. Dat vind ik het mooiste aan alleen reizen. Omdat je enkel op jezelf bent aangewezen, helemaal je eigen ding kan doen en geen rekening hoeft te houden met anderen, ervaar je zo’n reis intenser.”
6 apps voor soloreizigers
- Travello lijkt wat op Facebook maar is gericht op contact leggen met andere reizigers.
- Met TravelSmart (van Allianz) vind je gemakkelijk de gegevens van lokale hulpdiensten en kan je de meest voorkomende medische termen vertalen.
- Tourlina is enkel bestemd voor vrouwen. Je kan contact leggen met andere vrouwelijke reizigers en locals.
- SoloTraveller biedt up-to-date informatie over cafés, hotels, rondleidingen,... en je kan contact leggen met andere reizigers volgens jouw criteria.
- De ideale slaapplek voor soloreizigers vind je via Hostelworld en Couchsurfing.
Prijsbewust
Alleen reizen heeft niet enkel voordelen. De grootste onrechtvaardigheid die de meeste soloreizigers melden, is dat ze per persoon meer moeten betalen voor de accomodatie dan wie als koppel reist. Het businessmodel van hotels is berekend op basis van het aantal geboekte kamers, en niet op het aantal personen. Bovendien verbruiken gasten mogelijk ook op andere posten in het hotel. Een kamer die ingenomen wordt door één persoon brengt dus minder op, terwijl de onderhoudskosten dezelfde blijven. Het UFC, het Franse Test-Aankoop, berekende dat een reis alleen, vlucht en hotel inbegrepen, gemiddeld 52% meer kost dan wanneer je met twee in een kamer verblijft. Reisagentschappen denken niet dat hotels hun verdienmodel zullen afstemmen op soloreizigers.
“Je zou ook anders kunnen redeneren: in tegenstelling tot vroeger worden singles niet meer ergens in een klein kamertje weggestopt. Ze krijgen een volwaardige kamer voor hen alleen. Daarvoor betalen ze een supplement”, zegt Kristof De Smet, docent Toerisme aan de Erasmushogeschool en reisagent bij o.a. Rivages du Monde.
Als je helemaal alleen reist houdt niets je tegen om onderweg je plannen te wijzigen.
Om de prijs te drukken, trekken soloreizigers er dus best in het laagseizoen op uit. “Cruiserederijen pakken geregeld uit met aanbiedingen die singles toelaten mee te reizen zonder een supplement te betalen”, aldus Kristof De Smet. In het laagseizoen geldt immers: als hotels of cruiseschepen niet opgevuld raken, dan is de alleenreiziger welkom.
Maar er zijn nog andere manieren om de (meer)kost van de accommodatie te drukken. “Wie er niet tegenop ziet om de kamer te delen, is met een bed in de slaapzaal van een hostel uiteindelijk goedkoper af dan als koppel in een tweepersoonskamer”, weet Sander Van Den Broecke. “Er bestaan ook apps en websites die soloreizigers samenbrengen. Dan kan je bijvoorbeeld een kajuit op een cruiseschip delen zodat je geen toeslag moet betalen. Of je kan via het hostel iemand zoeken om samen de taxi naar een bezienswaardigheid te nemen. Ik geef doorgaans ook veel minder uit aan eten als ik alleen reis. ’s Middags eet ik makkelijk een broodje in plaats van te lunchen op restaurant. En voor musea en activiteiten betaal je dezelfde prijs.”
Kortom, wie zin heeft om eens alleen op reis te gaan, moet dat vooral doen. En als het tegenvalt, houdt werkelijk niemand je tegen om vroeger dan gepland terug naar huis te keren.
Peter (55) fietste 18 dagen solo door Nederland
Na corona had ik nood aan een vakantie op mijn maat. Het was de eerste keer dat ik alleen op reis ging. Ik ben al vaak alleen vertrokken om vrienden of familie te bezoeken in het buitenland. Daar liet ik me dan meevoeren door de gastheer of -vrouw. Ik hou niet zo van reizen plannen. Dat moest ik nu wel doen. Het werd een fietsreis naar Noord-Nederland. Omdat ik heel graag fiets, en omdat Nederland helemaal is afgestemd op fietsers. Bij pech zou ik snel een fietsenmaker vinden. Een slaapplek vond ik meestal via de vereniging ‘Vrienden op de fiets’. Je logeert bij mensen thuis voor 25 euro per nacht, ontbijt inbegrepen. Soms was de accommo-datie basic, soms was het een villa met zwembad. Het voordeel van deze formule is dat je elke dag iemand hebt om tegen te praten, ’s avonds als je toekomt en ’s morgens bij het ontbijt. Al was alleen zijn niet mijn grootste zorg. Deze hele ervaring – op reis gaan met de fiets – was zodanig nieuw voor mij dat ik dit in mijn eentje wou beleven. Het was mijn eigen kleine bedevaart. Ik wou ook niet de stress van reisgenoten die trager of sneller fietsen, geen discussie over de route of stopplaatsen. Ik heb enorm genoten van die vrijheid. En van de routine: opstaan, ontbijten, fietsen, even stoppen voor een latte, ’s middags een tosti, rond 16 uur aankomen op de bestemming, douchen en kijken waar ik de volgende nacht zou slapen. ’s Avonds ging ik niet altijd uit eten. Ik had niet meteen de behoefte om andere fietsreizigers te ontmoeten. Maar het viel me op dat iedereen heel vriendelijk en open tegen mij was. Het moet zijn dat ik zelf ook vriendelijk was: ik voelde me ontspannen, en dat straal je uit. Ik heb mijn reis wel gedeeld met vrienden en familie via Facebook. Dat hoorde bij het avondritueel: vier foto’s posten en enkele impressies opschrijven. Het gaf mij het gevoel niet alleen te reizen. En als ik het toch even moeilijk had – je bent tenslotte wel een hele dag met je eigen gedachten bezig – deed het deugd om de reacties van vrienden te lezen.